De laatste keer..

De laatste week, alle dingen voor de laatste keer doen.. Laatste keer project, laatste keer fietstaxi, laatste keer minibus, laatste weekend hier, laatste keer spelletjes doen met elkaar,laatste keer eten in Doingoood huis, laatste keer wassen (dat ga ik dan niet missen) laatste keer uiteten. Ik wil nog helemaal niet dat het de laatste keer is!

Gelukkig was het echt een topweek! Vorige week nog 4 dagen project gehad, heel veel leuke dingen gedaan met de kids. Wat ik heel bijzonder vond dat een meisje van 12 jaar, wat niet kon tellen i.v.m.geen goedeopvoedomstandigheden, nietnaar school gingen daardoor enorm achterliep, zij totaal geen idee had wat alles inhield, heb leren tellen tot 20 en geholpen met rekenen. Zij was zo enorm blij en ik zo enorm trots op haar heel bijzonder, zo’n klein iets, heeft zo veel waarde!

Ook hadden Thea en ik een voetbal gekocht, binnen een paar minuten 16 jongens nog nooit zo blij en fanatiek zien voetballen, wij stonden versteldtof daar doe je het voor! Nog zoveel dingen hier te doen, ik zit er nu zo midden in, gelukkig zijn er andere vrijwilligers die verder gaan op mijn project! Thea blijft sowieso nog nu dat scheelt, het was super samen op het project, tof om het met elkaar mee te mogen maken,

Afgelopen donderdag had ik dan echtafscheid op mijn project, op het schooltje gaven Thea en ik nog een leuke les! De juffen waren beetje moe, sliepen wat en lieten dus alles aan ons over, prima wij doen ons ding wel. Na de les deelde ik spekjes uit de kinderen vonden het heel lekker, ook de juffen wilden het 2^e rondje niet overgeslagen worden en schreeuwden het hardst ongeveer haha, missie geslaagd!

In het weeshuis leek het mij leuk om de lunch te verzorgen. De kinderen krijgen namelijk elke dag hetzelfde. Dus Thea en ik gingen wentelteefjes bakken met ijs en banaan. Helemaal in Afrikaanse stijl want de stroom lag eruit dus wij zaten lekker buiten op een vuurtje zo’n 3,5 uur lang letterlijk en figuurlijk voor een heel weeshuis wentelteefjes te bakken! De tijd vloog, de kinderen kwamen 1 voor 1 uit school, konden even kleuren en stickeren en daarna aanvallen! Zij vonden het heerlijk en zeker het ijs was heel bijzonder ondanks dat het wat gesmolten was omdat de stroom er al uren uit lag haha! Ook de aunti’s, tuinmannen, juffen allemaal bleven zij en aten gezellig mee! Na het eten kreeg ik nog een officieel afscheid van de kids met liedjes en een mooie stof als cadeau van het weeshuis. Een oorkonde van Doingoood. Heel leuk om mee te maken en dat zij hier de tijd voor nemen, het was een gaaf afscheid. Ook had ik nog tandenborstels meegenomen, alle kinderen en aunti’s kregen er 1, ik heb kinderen nog nooit zo blij gezien met een tandenborstel top! Ik ga het project en alle lieve kinderen zeker missen!!!

Afgelopen vrijdag stond er nog een weekendje weg op de planning naar Senga Baydat ligt aanLake Malawi, het mooiste meer van Malawi daar moet je gewoon zijn geweest! Het was weer een hele ervaring, met alle 10 de vrijwilligers op 1 kamer slapen, alsof dat nog niet genoeg was met zijn 14en 1badkamer delen, om 5 uur wakker worden niet eens van het licht maar ook van de vissers die terugkwamen met heel veel vis dus het rook heerlijk in onze kamer.. Gelukkig konden wij nog heerlijk bijkomen aan het meer, lekker zwemmen, in het zonnetje nog de hele middag uno gespeeld met wat publiek, zo’n 20 kinderen die om ons heen stonden of nouja bijna op ons stonden. Wij leken wel een attractie, ook hier ging soms het vrijwilligerswerk door en deden wij in het meer wat spelletjes of zongen liedjes met de kids! Soms kwamen er volwassenen naar ons toe die met ons op de foto wilden. Bizar om mee te maken, het hoort erbij in Afrika. Het was genieten een moment om nooit meer te vergeten!

Ook was de hele stad in rep en roer want er vond een soort festival plaats en Busy Signal kwam optreden. Na wat liedjes te hebben geoefend waren wij er ook klaar voor om te gaan. Grappig om een keer mee te maken, ook daar valt de stroom gewoon uit zijn er wat mankementjes maar dat maakt toch allemaal niet uit, gewoon lekker dansen en zingen, het blijft Afrika!

Het was een topweekend met alle 10 de vrijwilligers een mooie afsluiting!!

Toch was het weer heerlijk ‘’thuiskomen’’ zondagmiddag, wij waren toe aan een lekkere douche het voelde vertrouwd en echt als thuis. Wij hebben ook heerlijk geslapen die nacht. Maandag ging ik nog een dagje mee met het project van Ellen en Myrthe, een weeshuis van 0-5 jaar. Het is bijzonder om naar verschillende projecten te gaan omdat het op ieder project weer anders is. Ach en al die schattige baby’s heerlijk geknuffeld, maar ook heel heftig om te zien, zoveel bedjes naast elkaar, al deze kinderen die niet in een veilige thuissituatie kunnen worden opgevoed, maar in een weeshuis waar er nooit een plekje is voor jezelf en altijd chaos is geen rust. Veel kinderen zijn onder voedt die hier binnenkomen en starten met een achterstand. Toch is het heel gaaf dat er mensen zijn die dit werk kunnen doen, anders overlijden deze kinderen omdat niemand voor hen kan zorgen. Het is een dubbel gevoel, ik zou er zo weer een paar willen meenemen..

Nog een laatste rondje over de craftmarkt met Ellen gelopen, een gave jambe gescoord na zo'n 10 keer onderhandelen en 10 rondjes te hebben gelopen haha het was weer een ervaring, de laatste keer douchen met een kaarsje en de laatste keer pannenkoeken eten 's avonds laat, want javan stroom kan je nooit op aan!

Nog even een stukje over het sponsorgeld, niet te vergeten natuurlijk!! Thea en ik hebben ons geld bij elkaar gelegd en hadden zo een mooi bedrag om te besteden aan ons project. Samen in overleg met het echtpaar van het weeshuis en Janneke is er besloten om een speeltuin te maken voor de kids (zowel de weeskinderen en de schoolkinderen kunne hier gebruik van maken), wat ik heel gaaf vind dat verdienen zij echt. Ook wordt er een tv aangeschaft voor de kinderenen al het achterstallig onderhoud wordt bijgewerkt. Foto’s volgen op mij blog van de speeltuin! Nogmaals super bedankt voor iedereen die gesponsord heeft namens de kinderen!!!

Dan is nu toch ook echt de laatste dag aangebroken. Bedankt lieve huisgenootjes voor deze geweldige tijd, de leuke avonden/weekenden en gezellige gesprekken! Het was een avontuur om nooit meer te vergeten. Tionana in Nederland in het Doingooodhuis haha.Vanavond nog een keer met elkaar uiteten! Vannacht vlieg ik weer terug naar Nederland..

Afrika, Malawi je was geweldig, ik ga het missen!!!

Tionana, zikomo! Tot ziens, bedankt!

Liefs Larissa

Safari!!

Afgelopen donderdag was het dan zover op naar Zambia naar het South Luanda National Park voor ons weekendje safari. Het leek wel een vakantie met het Doingooodhuis! Iedereen stond klaar met zijn tas/trolley. Na een ritje met de bus, een paspoortcontrole bij de douane en een overheerlijke lunch kwamen wij aan bij ons tentenkamp!

In Zambia is het nog warmer dan in Malawi dus wij namen gelijk een duik in het zwembad, net na de uitleg van de mannen van het kamp, over wat wel en niet mocht, aangezien wij midden in het park zitten lopen er overal bavianen, soms komt er een olifant of nijlpaard voorbij. Na het zwemmen hadden wij toch wel trek in chips en wij dachten ach dat kan wel even snel voor de tent, niet dus. Nog geen paar minuten later werden wij ongeveer aangevallen door de bavianen oeps! Gelukkig deed Thea er alles aan om de chips te redden en liet zij de zak niet los haha. De bewaker kwam aangerend, dit is dus niet handig! Haha oké top wij zijn er net!

’s Avonds lekker douchen, nouja lekker er zaten spinnen op het plafond brrr en nee niet zulke spinnen zoals in Nederland, kikkers en gekko’s op de wc, ik dacht echt even hoe kom ik deze dagen door… Geen vakantie maar een cursus hoe overleef ik beesten.. Bij de tent aangekomen hoorde ik Hannah en Frank schreeuwen dat er een kikker op hun bed zat in de klamboe dus. Oké ik ga dus eerst even alles checken voordat ik ga slapen en ja hoor daar vind ik een gekko in de klamboe, dat meen je niet! Gelukkig na de vangst van de kikker kwamen onze buren de gekko ook vangen, phoe vervolgens heel de nacht geen oog dicht gedaan! Ik zag al heel de nacht zaklampen schijnen en mensen heen en weer lopen maar ik dacht dat zullen zij altijd wel doen, hoorde ik de volgende ochtend dat er even een olifant tegen de tent van Ellen en Joy aanstond te schuren, had ik nou toch maar gekeken!

Vrijdag en zaterdag gingen wij 2x per dag op safari in de ochtend van 6:00 uur-10:00 uur en in de middag van 16:00-20:00 uur, de laatste 2 uur was dus in het donker! Met 2 jeeps en de driver door het park hebben wij alles gezien wat je kan zien, nijlpaarden, buffels, leeuwen, olifanten, zebra’s, giraffe, hyena’s, luipaard, bavianen, krokodillen, zwijnen, roofvogels, verschillende kastekorten en allerlei verschillende herten.

De big 4 it is, geen big 5 want de neushoorn leeft niet in Zambia helaas! Het was een onwijs gave ervaring, je moet het echt meemaken, het valt niet te beschrijven. De omgeving, de natuur, de rust die er heerst, super tof! Ook wel bizar hoe dicht je bij de dieren kan komen zonder dat zij iets doen, met 3 auto’s stonden wij ongeveer boven op de leeuwen, heel gaaf.

Tussendoor konden wij heerlijk bijkomen aan het zwembad (ja echt vakantie gevoel) even afkoelen en lekker eten met uitzicht op de droog liggende rivier waar af en toe wat beesten langs lopen. Wat wil je nog meer..

Oktober is de warmste maand van het jaar en ook de droogste, heel veel rivieren staan hierdoor droog, hoogste tijd dus dat het hier flink gaat regenen! Mag nog wel even wachten totdat ik thuis ben! Officieel begint regenseizoen in november maar soms begint het iets later.

De 2e nacht geen beest gevonden en best aardig geslapen ondanks dat we 5 uur alweer werden gewekt! De 3e nacht hoorden Thea en ik een nijlpaard, voor ons gevoel stond hij echt voor de tent, dus hup wij eruit maar nee niks te bekennen, een blik naar rechts en wij stonden oog in oog met een olifant haha geweldig, wij gingen met James, de bewaker, er achteraan heel tof om te zien! Al met al werd het steeds relaxter, ik durfde zelfs nog te douchen dat vond ik al heel wat en ja ik keek gewoon niet naar boven, dus ook geslaagd voor de cursus hoe overleef ik beesten! ;) Uhhh wij hebben het alleen maar niet over de maandag toen wij weer in het Doingooodhuis waren, 3 mega kakkerlakken in huis en ik stond al op de gang te gillen maar ik was niet de enige…

Het hoort er allemaal bij hier, het schept een band met zijn alle gillen! Haha nee Malawi is geweldig, het voelde weer als thuiskomen in Malawi na de safari. Helaas gaat mijn laatste week al in, afscheid nemen van de lieve kindjes, het geweldige land, de mensen hier ik moet er nog even niet aandenken. Volop genieten van deze laatste week!

Tionana

Liefs vanuit Zambia/Malawi!

Het leven in Malawi

Hello, how are you?

Hello I’m fine thanks, how are you?

I’m fine thank you!

Moni, muli bwanji?

Moni, ndili bwino, muli bwanji?

Ndili bwino, zikomo!

Zo gaat het iedere dag waar je ook loopt, wie je ook tegen komt, iedereen begroet je vrolijk met een lach, vraagt hoe het gaat in Engels of Chichewa en gaat weer verder.

Het leven in Malawi is heerlijk, iedereen zwaait naar elkaar en maakt zich vooral niet druk. Overal lopen mensen op straat, vrouwen met van alles op hun hoofd zelfs een koffer, echt bizar, mannen die proberen wat te verkopen aan je, soms lukt dat nog ook! En elke dag vrolijk met de fietstaxi dat is echt genieten, genoeg te zien! Dan nog even in de minibus daar maak je elke dag wel weer een bijzonder avontuur mee, van een kip tot een vis, tot op de achterbank die er bijna uitvalt en de achterklep die open staat, het gebeurt allemaal en ach wij lachen er ook maar om!

Toch als je langer nadenkt en eens goed om je heen kijkt, zie je dat de mensen echt wel heel arm zijn. Veel kinderen hebben geen ouders meer of de ouders konden niet voor hen zorgen en zitten daardoor in een weeshuis, je hebt nergens een plekje voor jezelf, overal zijn er kinderen die zich met jou bemoeien, nergens even een schoot om uit te huilen of je verhaal te vertellen. Altijd vechten om een plekje.

Ook de hygiëne is ver te zoeken, vaak op scholen, weeshuizen en zelfs bij de mensen thuis is er geen fatsoenlijke wc, er zit een gat in de grond en that’s all. Ook wc papier is niet aan de orde, een krant daar kan je het mee doen. Laat staan dat zij hun handen wassen daarna. Je wordt hier enorm vies van het rode zand wat op de grond ligt, kindjes hebben vaak dezelfde kleding aan. Zelfs wij zijn helemaal rood/zwart aan het einde van de dag en moeten flink boenen!

Vaak hebben de mensen ook geen water bij hun huis en moeten zij naar de waterput om water te halen, dus daarbij moeten zij ook flink zuinig zijn. Als mensen wel een kraan thuis hebben, komt er regelmatig geen water uit de kraan. En ook van de stroom kan je niet altijd aan. Alles bij elkaar is de hygiëne nog het lastigste punt waar hier verandering in zou moeten komen denk ik. Iedereen eet ook met zijn handen, de kindjes geven ook alles aan elkaar door met hun zwarte handjes..

De vrouwen moeten hier de was nog op de hand wassen, van de week een keer gedaan zelf gedaan jeetje wat heftig en zwaar is dat vooral in deze hitte! Respect voor de vrouwen! Ook de mannen werken vaak buiten, sjouwen met enorme zakken vol met van alles en nog wat. 1 ding de mensen hoeven hier in ieder geval niet naar de sportschool.

Een ander punt wat nu veel voorkomt is Malaria, vanaf oktober wordt de malariamug actief omdat het de heetste maand is van het jaar. Helaas is er ook een kamergenootje getroffen door de malaria ondanks de pillen. Het bizarre is dat je voor 4 dagen pillen krijgt, ongeveer 16 euro kwijt bent en het langzaam aan weer beter gaat. Malaria heeft een naam opgebouwd waar iedereen enorm van schrikt, nu wordt je er ook wel flink ziek van!! Maar als je er op tijd bij bent en de medicijnen kan betalen komt het meestal gewoon goed. Zoveel mensen die hieraan overlijden, terwijl het niet altijd nodig is, heftig.

Zo krijg je in al die weken steeds meer te zien van het land, het blijft bijzonder en heerlijk om hier te zijn! Een leuke week op het project gehad, Thea en ik zijn afgelopen zaterdag een keer naar het weeshuis gegaan zodat wij de kinderen ook in de ochtend een keer zagen. Fijn om de kinderen wat liefde en aandacht te kunnen geven die zij soms missen. Gezellig spelletjes doen met hen en soms ook gewoon even lekker kletsen. Afgelopen zaterdag waren er 3nieuwe kindjes 2 zusjes en 1 broertje, zoheftig om te zien. Het jongste meisje stond beetje stil om zich heente kijken, ik had haar handje gepakt en ging even rondje lopen, ik had haar op me schoot gezet, binnen no time viel zij in slaap. Helemaal op van alle nieuwe indrukken en niemand die zich om haar bekommerd.Ik heb haar op bed gelegd, het is ook wat ineens in een huis vol kindjes engeen ouders meer.. Fijn om er even voor haar te kunnen zijn.

Ook in het Doingoood huis is er altijd wel iets te beleven, met 9 vrouwen en 1 man komen de leukste gesprekken naar voren, vooral tijdens het eten.

Daarnaast gillend van een kakkerlak tot een spin, tot gegil omdat we uno spelen en niet snel genoeg zijn en de ander wint, het is in ieder geval een vrolijke boel!

Wij hebben van de week zelfs voor een azungu (blanken) minibus gezorgd, wij werden behoorlijk aangestaard, de mensen die in stapten werden gek haha zoveel blanken bij elkaar. Er wordt even gepraat en gelachen en de bus gaat weer door.

Van de week nog2 dagen naar het project en vanaf donderdag op naar Zambia, wij gaan op safari!!

Tionana, liefs uit Malawi!

Het project en het weekend!

Deze week was het dan zover de eerste echte week op mijn project, in de ochtend even een voorstelrondje met een ballon gedaan. De kinderen vonden de ballon geweldig dit was dan ook het ding de hele ochtend, zij hebben in ieder geval lekker gespeeld en waren blij! Gedurende de week wat meer spelletjes gedaan in een leervorm, de kinderen zijn echt nog heel jong dus het blijft wel lastig om te zien of zij het echt begrijpen aangezien zij ook geen Engels spreken. Tijdens het speeluurtje komen veel kinderen naar je toe willen graag tegen je praten, met gebaren komen wij een heel eind gelukkig!

In de middag in het weeshuis verschilt het per dag wat ik kan doen, huiswerk maken, spelletjes spelen, vaak komen de kinderen ook even bij je zitten om hun verhaal te doen. Woensdag was dan ook mijn besef van, dit lijkt allemaal heel leuk en voor mij gevoel is dit ook een soort school, maar dit is gewoon een thuis voor al deze kindjes. Zij hebben verplicht allemaal broertjes/zusjes en slapen met elkaar op een kamer. Veel verschillende leeftijden en nergens een plekje voor jezelf. De huismoeders hebben het vaak druk met alle huishoudelijke taken. Je ziet dat zij het fijn vinden als zij even naast je kunnen zitten en wat kunnen vertellen, verder is het natuurlijk ook heel interessant een wit meisje, raken zij je aan en willen zij graag je hand vasthouden. De jongens waren daar iets terughoudender in maar met wat spelletjes komen zij ook langzaam wat dichter in de buurt en voor je het weet moet je overal mee naar toe!

Verder wordt er ook goed aan de sportiviteit gewerkt hier, afgelopen maandag voor het eerst een rondje hardgelopen, even wennen qua warmte en hoogteverschil maar het ging best prima! Vervolgens op het project wilden alle kindjes natuurlijk heel graag hardloopwedstrijdjes doen tegen mij, phoee…

Afgelopen donderdag een dagje mee geweest met Hannah en Frank naar hun project dit is een basisschool, in de ochtend hebben de kinderen school. Ook weer een hoop meegemaakt, van een voorstelrondje in elke klas door het schoolhoofd en toegezongen worden met een welkomsliedje (je lijkt hier net de koningin, best ongemakkelijk) tot 50 kinderen in groep 2 en samen met Hannah voor de klas staan omdat de meester gewoon ‘’even’’ weg was. Tja in Afrika kan alles!

In de middag organiseren zij een spelletjesmiddag, alle kinderen van deze school maar ook van de andere scholen zijn welkom, ook daar weer flink wat spelletjes gedaan. Geweldig hoe vrolijk en fanatiek de kinderen dan zijn en wij ook.. Terug in de kindertijd hier en best wat spierpijn de dagen erna…

Vrijdag voor het eerst samen naar het project geweest met Thea, zij verblijft vanaf nu ook op mijn project. Wel erg leuk om het samen met iemand te kunnen doen, je kan wat meer met elkaar bespreken en bekijken hoe je de dingen kan aanpakken. De mentaliteit van Afrika blijft dus ook daar moet je mee leren omgaan en rekening meehouden.

Ook de reis er naar toe was gelijk raak. We zaten in de minibus en Thea zat naast ook hok vol met kippen, heerlijk opgekropt en wat pikkend overleefden wij ook deze reis weer. Op de terugreis hadden wij politiecontrole, ook altijd heel bijzonder, de ene keer koopt de chauffeur de politie gewoon om, de andere keer stappen er wat mensen uit inclusief propper, zij rennen tot 10 meter na de politiecontrole en stappen weer in! Deze keer waren wij de propper kwijt, hij kwam later achterop de fiets langs, de fietstaxi werd betaald en wij konden weer verder in de bus. Van de week in de minibus was de benzine op, ook geen probleem voor de propper, hij trekt een sprintje naar het benzine station vult een jerrycan en rent weer terug, ik heb nog nooit iemand zo hard zien rennen bizar! Wel snel opgelost, gelukkig maar aangezien je midden op de weg staat. En weetje.. Niemand die zich hierom druk maakt dusja wij dan ook niet..

Zaterdag stond de beklimming van de Nkhoma Mountain op de planning, oke leuk een berg dacht ik dat gaan wij wel even doen. Jeetje wat was dat enorm steil, een behoorlijke klim en hoog! Wij startten op een hoogte van 1301 meter en op de top was het 1764 meter. De klim ernaar toe was best even zwaar en de zon scheen alweer goed, onderweg aardig wat bavianen gezien, dat was echt super tof! Eenmaal boven sloeg de hoogtevrees wel even toe maar uiteindelijk wen je er ook wel aan, wat een enorm uitzicht! Alsof je on the top of the world staat, bizar om dit te zien!

Heerlijk 1,5 uur boven gebleven genoten van het uitzicht, foto’s gemaakt, wat beesten weggeslagen en daar begon de klim weer naar beneden. Makkie denk je dan naar beneden, maar het eerste stuk was enorm steil, je moet jezelf constant tegenhouden, paar keer uitgegleden en ondertussen wat beesten uit je haar slaan is geen succes. Ondertussen weten zij hier ook dat ik echt niet van beesten houd, zij hadden dan ook maar even voor zich gehouden dat de bomen waar wij ons onderweg aan vast hielden, vol zaten met de beesten, een soort bruine vliegende kevers. Wij wisten niet wat het waren maar in ieder geval heel vervelend! In ieder geval bedankt lieve huisgenootjes voor het besparen! ;)

Vandaag was het lazy Sunday, heerlijk dagje genoten bij het zwembad en opgeladen voor een nieuwe week!

Tionana!!

Liefs uit Malawi

The warm heart of Africa, Malawi.

Het was een bijzondere eerste week, enorm veel meegemaakt in een korte tijd dus een hoop te vertellen..

Afgelopen donderdag kennis gemaakt op mijn project, Janneke ging mee om de weg te wijzen. Het weeshuis wordt geleidt door een echtpaar, daarnaast zijn er nog wat huismoeders zij helpen met koken, wassen etc. Hartelijk ontvangen door Telina van het echtpaar, zij heeft het weeshuis laten zien. Het is de bedoeling dat ik in de ochtend op het schooltje (dit zit naast het weeshuis) ga helpen, deze kinderen zijn 3 jaar. In de middag ga ik naar het weeshuis dan komen de kinderen uit school (zij gaan naar een school elders dat is veranderd sinds vorige maand) dan kan ik helpen met huiswerk maken of spelletjes doen! Nog even gekletst en we gingen weer richting huis, relaxt en rustig aan dat is Afrika morgen echt beginnen!

Vrijdag voor het eerst alleen naar het project, vlak om de hoek stap ik op de fietstaxi dat klinkt luxer dan dat het is. Je zit namelijk letterlijk bij iemand ‘’achterop’’ de fiets, ze hebben een soort zitje gemaakt en een stuurtje en spring maar achterop. Ik vond het eerst wel beetje zielig het is hier dik 30 graden en best wat steile heuvels, maar de mensen zijn blij en zo verdienen zij hun geld dus best een goede uitvinding en luchtiger voor mij dan de minibus haha. Maar deel 2 moet ik wel met de minibus, mijn eerste ervaring was best meegevallen. Ik stap de bus in en zie overal vliegen en het ruikt enorm naar vis, oke dit is niet fijn ik word al panisch van alle vliegen en denk oke rustig blijven, hier verroeren ze geen millimeter als er een vlieg op hen zit. Dan zie ik voorin de minibus 2 enorme zakken van de grond tot het plafond deze zitten vol met vis, vandaar dat verklaart een hoop. Afijn verstand op 0 en gaan. De mensen zijn heel aardig en weten precies waar mijn project zit zodat ik op het goede moment kan uitstappen!

Op het project aangekomen ga ik naar het klasje met de 3jarigen ik was heel benieuwd, ik stap de klas binnen en de juf is bezig met tellen/schreeuwen van 1 2 3, de kinderen tellen/schreeuwen het keihard na! Vervolgens moeten de kinderen 1 2 of 3 op het bord aanwijzen en snappen zij er niks van. Oke verder met A B C precies hetzelfde verhaal de juf schreeuwt A B C en de kinderen herhalen zo’n 10 keer achter elkaar. Dat is even gek, de juf vroeg of ik wilde lesgeven ik heb aangegeven dat ik alleen even ga kijken vandaag, volgende week wel! Prima geen probleem, vanaf 10 uur hebben de kinderen pauze, alleen de pauze houdt niet op, rond half 11 wordt het 1^e kind opgehaald en om 12 uur het laatste kind, in de tussentijd zit de ene juf buiten en de andere juf op haar mobiel, de kinderen rennen door de klas, springen en glijden van de miniglijbaan, eten ligt door de hele klas. Kinderen vallen maar geven geen kick! Was apart om te zien, in deze tussentijd ga ik dus zeker wat ondernemen! De kinderen spreken hier alleen Chichewa, het tellen leren zij wel in het Engels maar verder snappen zij er niks van, dat wordt een uitdaging.

Vervolgens had ik soort van dik uur pauze, want de kinderen van het weeshuis komen pas tussen 1-2 uur uit school dat vond ik wel even wennen. Ik wilde de huismoeders helpen maar er was geen stroom of water dus ik mocht lekker relaxen in de woonkamer, daar zit je dan te wachten, dat hoort dus echt bij Afrika ook als je hier komt op een project of waar dan ook, alle meiden hebben wel een uur pauze of iets wel even wennen zeg! Gelukkig kwam er een heel schattig jongetje mij ineens vergezellen en hebben wij wat selfies gemaakt, hij vond het geweldig. Geen idee waarom hij niet op school was maar goed alles kan hier. In de middag wat voorgelezen aan wat meiden en een beetje gekeken hoe alles hier loopt, superleuke en lieve kinderen daar word je alleen al vrolijk van! Hier spreken de kinderen vrij goed Engels gelukkig. Van het weekend maar een plan gaan maken wat ik wil gaan doen.

Zaterdag een beetje uitgeslapen ondanks dat het om 5:30 uur helemaal licht is, heerlijk gerelaxed in de ochtend, het grappige is dat je in Nederland dat bijna niet doet omdat er altijd wel iets is wat je moet doen of je voelt je onrustig als je niks doet omdat je dan je vrije ochtend verspeeld. Dat is zo fijn hier, dat gevoel is er niet en we kunnen heerlijk chillen in de woonkamer en niks doen haha. Rond half 12 zijn we richting het zwembad gegaan heerlijk middagje afgekoeld!

Zondagochtend om 6:30 uur stond de wekker want wij gingen met 4 vrijwilligers naar de kerk, de kerk begint hier al om 8:00 uur, we werden om 7:00 uur opgehaald. 2 vrijwilligers zitten op een project bij een school en zij waren uitgenodigd door het schoolhulpje om een kerkdienst mee te maken. We werden opgewacht door hem en hij liet ons het dorp zien waar de kinderen en hijzelf wonen. Dat was typisch een arm Afrikaans dorpje overal zandpaden, de vrouwen liepen door het dorp naar de waterpunten in het dorpje op 3 plekken kunnen zij water halen. De kinderen speelden op straat, bleven allemaal staan als wij als 4 blanken langs liepen, zwaaiden, lachten en riepen azungu azungu (blanken) naar ons. Dat hoor je hier heel vaak. We gingen eerst langs de opa van deze man, ik was bang dat hij zou omvallen, hij was enorm dun en leek heel oud. We kregen een hand en hij vertelde dat hij enorm blij en dankbaar was dat wij er waren heel bijzonder! Achteraf hoorden we dat deze man 98 jaar was, ongelooflijk in Malawi iemand die 98 jaar wordt.

Dan de kerkdienst, wij waren er rond 8:00 uur de kerk begon pas 9:00 uur maar het was een uurtje inloop. We werden hartelijk welkom geheten door een leraar van de school, hij haalde ons naar voren en wij moesten even vertellen wat wij in Nederland deden en waarom we naar Malawi waren gekomen, uhh daar waren we niet op voorbereidt! Gelukkig was het nog rustig, daarna kregen we een lange preek gesproken in Chichewa, dus daar begrepen we niks van. Vervolgens gingen zij zingen en dansen super tof, deze mensen kunnen dat geweldig goed daar word je gewoon blij van! Er werd nog een kleine preek gegeven in het Engels en vertaald naar Chichewa wij dachten dat dat normaal was maar dat werd dus speciaal voor ons gedaan. Daarbij mochten we weer naar voren komen en mochten we even vertellen wat wij van deze dienst vonden, de kerk zat nu helemaal vol.. Hij vertelde hoe dankbaar hij was dat wij speciaal naar Malawi zijn gekomen om te helpen. Hannah en Frank de vrijwilligers van deze school organiseren 2 keer per week in de middag een spelmiddag, normaal gaan de kinderen in Malawi alleen in de ochtend naar school. Deze middagen zijn een enorm succes, dat werd heel erg gewaardeerd heel leuk om te horen! Om 12:00 uur werden we met een applaus de kerk uitgestuurd omdat het anderste lang zou duren haha. Geweldige ervaring om een keer mee te maken en zo mooi om te zien hoe blij en dankbaar de mensen zijn terwijl zij niks hebben! Daar kunnen wij een hoop van leren..

Vanaf vandaagde 1e volle week op het project, volgende keer weermeer hierover, anders word mijn blog echt te lang.

Tionanna, zikomo.

Tot ziens en bedankt!

De 1e dagen...

Afgelopen maandag was het dan zover eindelijk naar Malawi! Na een wat gespannen weekend nog even geknuffeld met alle neefjes en nichtje, nog een hapje en een drankje met familie gingen we richting schiphol! Het gekke was dat ik heel relaxt was ondanks dat ik moest gaan vliegen. Mijn koffer was natuurlijk te zwaar, nog een laatste reep chocola eruit helaas en hij mocht door. Afscheid genomen van me ouders en Dennis nog een laatste zwaai en daar liep ik dan alleen op schiphol.

In het vliegtuig kwam ik gelijk in de stemming ik vloog met kenya airways dus de Afrikaanse muziek stond aan, Afrikaanse stewards liepen rond. Het was een gek idee ik kon het niet bevatten. De vlucht verliep prima gelukkig, ik zat naast een schattige baby ze wilde graag me handje vasthouden dus dat kwam mooi uit! Tussenstop op Nairobi ging ook prima. Op naar laatste stukje, iets wat turbulentie maar gelukkig veilig geland! Verder geen ander vliegtuig te bekennen op Malawi apart om te zien.

Janneke stond mij al op te wachten, zij woont hier en werkt hier voor de stichting Doingoood. We stapten in de auto met de chauffeur Rashid hij is 1 van de chauffeurs van Doingoood. We reden naar het Doingooodhuis, onderweg kom je van alles tegen. Veel mensen lopen langs de weg, mensen die een levende kip in de lucht houden, vrouwen met manden op hun hoofd en ga zo maar door. De wegen zijn wel redelijk van asfalt maar alles ernaast is rood zand. Bij het huis was er gelukkig precies weer water dus kon ik even lekker douchen en bijkomen van de reis.

'S avonds gezellig met elkaar gegeten en iedereen leren kennen, we slapen met zijn 10en in het huis, dus een gezellige boel! Om 17:45 viel de stroom uit dus kaarsjes aan en weer verder, het is hier al om 17:30 donker! Prima geslapen 5:30 wakker want het is vroeg licht. Woensdag kreeg ik een city tour van Deborah de huisvrouw van ons huis. Eerst even internet gekocht en over de markt geweest, ik heb mij gelijk van alles aanlaten smeren haha. Maar enorm veel groente en fruit was er, er werken gerust 10 mannen bij 1 kraam en ze komen allemaal naar je toe. Je kan het niet bevatten dat het hier zo nog gaat verschil met Nederland.

Terug met de minibus.... Ik had al veel verhalen gehoord maar je moet het echt zelf meemaken! Een busje waar ong 9 mensen inkunnen maar in Malawi proppen ze er het liefst 20 in, lekker gepropt sommige leunen half staand ertussen heel bijzonder maargoed dat is Afrika ik kon me er ook niet druk om maken! Heerlijk de rust wat hier heerst, dat wendt snel. Alleen in Nederland hoef je dit echt niet te doen haha!

Het is de warmste maand in Malawi en we lopen lekker in lange broeken dus zijn we naar een zwembad gegaan heerlijk even afkoelen leek wel vakantie, ook hier beetje luxe! Gelukkig waren we afgekoeld want toen we thuis waren hadden we geen water, het echte leven van Malawi.. Wel echt wennen geen water en zeker hier met 30 graden en een zanderige ondergrond! Wel lekker gegeten met als toetje apple crumble dus dat komt wel goed!

Morgen beginnen op mijn project ben heel benieuwd! Vanochtend even kennis gemaakt met de huismoeders, volgende x meer hierover!

Liefs en een warme groet uit Malawi!

Nog 2 weken.....

Het aftellen is begonen!

Spannend! Nog 2 weken en dan vertrek ik voor ruim 5 wekennaar Malawi in Afrika om daar vrijwilligerswerk te gaan doen.Mijn werkzaamhedendaar zijn:helpen met de algemene verzorging van de kinderen in het weeshuis, ondersteuning in lesgeven op school, helpen met huiswerk maken en activiteiten organiseren.

De voorbereidingen zijn getroffen, allereerst wil ik mijnwerkgever bedanken voor het sponsoren vande tandenborstels en tevens alle familie, vrienden, collega's,patiënten en mensen van de Nieuwe Rank hartelijk bedanken voor de sponsoring door het kopen van detandenborstels. Alle tandenborstels zijn verkocht!!! Super gaaf, een mooi bedrag van ruim 1.000 euro opgehaald!! Het geld ga ik besteden in Malawi, met de organisatie Doingoood zal ik in Malawibekijken wat er nodig is op mijn project.

Alle vaccinaties zijn ook gehaald, demalariapillen liggen klaar. Nu alleen nog mijn koffer inpakken en over 2 weken in het vliegtuig stappen, spannend... Iedereen die mij kent weet dat ik niet van vliegen houd, maar toch ga ik het gewoon doen, alleen vliegen/reizen!!

Je kan me blijven volgen op deze blog, tot snel!

Liefs Larissa