Deze week was het dan zover de eerste echte week op mijn project, in de ochtend even een voorstelrondje met een ballon gedaan. De kinderen vonden de ballon geweldig dit was dan ook het ding de hele ochtend, zij hebben in ieder geval lekker gespeeld en waren blij! Gedurende de week wat meer spelletjes gedaan in een leervorm, de kinderen zijn echt nog heel jong dus het blijft wel lastig om te zien of zij het echt begrijpen aangezien zij ook geen Engels spreken. Tijdens het speeluurtje komen veel kinderen naar je toe willen graag tegen je praten, met gebaren komen wij een heel eind gelukkig!

In de middag in het weeshuis verschilt het per dag wat ik kan doen, huiswerk maken, spelletjes spelen, vaak komen de kinderen ook even bij je zitten om hun verhaal te doen. Woensdag was dan ook mijn besef van, dit lijkt allemaal heel leuk en voor mij gevoel is dit ook een soort school, maar dit is gewoon een thuis voor al deze kindjes. Zij hebben verplicht allemaal broertjes/zusjes en slapen met elkaar op een kamer. Veel verschillende leeftijden en nergens een plekje voor jezelf. De huismoeders hebben het vaak druk met alle huishoudelijke taken. Je ziet dat zij het fijn vinden als zij even naast je kunnen zitten en wat kunnen vertellen, verder is het natuurlijk ook heel interessant een wit meisje, raken zij je aan en willen zij graag je hand vasthouden. De jongens waren daar iets terughoudender in maar met wat spelletjes komen zij ook langzaam wat dichter in de buurt en voor je het weet moet je overal mee naar toe!

Verder wordt er ook goed aan de sportiviteit gewerkt hier, afgelopen maandag voor het eerst een rondje hardgelopen, even wennen qua warmte en hoogteverschil maar het ging best prima! Vervolgens op het project wilden alle kindjes natuurlijk heel graag hardloopwedstrijdjes doen tegen mij, phoee…

Afgelopen donderdag een dagje mee geweest met Hannah en Frank naar hun project dit is een basisschool, in de ochtend hebben de kinderen school. Ook weer een hoop meegemaakt, van een voorstelrondje in elke klas door het schoolhoofd en toegezongen worden met een welkomsliedje (je lijkt hier net de koningin, best ongemakkelijk) tot 50 kinderen in groep 2 en samen met Hannah voor de klas staan omdat de meester gewoon ‘’even’’ weg was. Tja in Afrika kan alles!

In de middag organiseren zij een spelletjesmiddag, alle kinderen van deze school maar ook van de andere scholen zijn welkom, ook daar weer flink wat spelletjes gedaan. Geweldig hoe vrolijk en fanatiek de kinderen dan zijn en wij ook.. Terug in de kindertijd hier en best wat spierpijn de dagen erna…

Vrijdag voor het eerst samen naar het project geweest met Thea, zij verblijft vanaf nu ook op mijn project. Wel erg leuk om het samen met iemand te kunnen doen, je kan wat meer met elkaar bespreken en bekijken hoe je de dingen kan aanpakken. De mentaliteit van Afrika blijft dus ook daar moet je mee leren omgaan en rekening meehouden.

Ook de reis er naar toe was gelijk raak. We zaten in de minibus en Thea zat naast ook hok vol met kippen, heerlijk opgekropt en wat pikkend overleefden wij ook deze reis weer. Op de terugreis hadden wij politiecontrole, ook altijd heel bijzonder, de ene keer koopt de chauffeur de politie gewoon om, de andere keer stappen er wat mensen uit inclusief propper, zij rennen tot 10 meter na de politiecontrole en stappen weer in! Deze keer waren wij de propper kwijt, hij kwam later achterop de fiets langs, de fietstaxi werd betaald en wij konden weer verder in de bus. Van de week in de minibus was de benzine op, ook geen probleem voor de propper, hij trekt een sprintje naar het benzine station vult een jerrycan en rent weer terug, ik heb nog nooit iemand zo hard zien rennen bizar! Wel snel opgelost, gelukkig maar aangezien je midden op de weg staat. En weetje.. Niemand die zich hierom druk maakt dusja wij dan ook niet..

Zaterdag stond de beklimming van de Nkhoma Mountain op de planning, oke leuk een berg dacht ik dat gaan wij wel even doen. Jeetje wat was dat enorm steil, een behoorlijke klim en hoog! Wij startten op een hoogte van 1301 meter en op de top was het 1764 meter. De klim ernaar toe was best even zwaar en de zon scheen alweer goed, onderweg aardig wat bavianen gezien, dat was echt super tof! Eenmaal boven sloeg de hoogtevrees wel even toe maar uiteindelijk wen je er ook wel aan, wat een enorm uitzicht! Alsof je on the top of the world staat, bizar om dit te zien!

Heerlijk 1,5 uur boven gebleven genoten van het uitzicht, foto’s gemaakt, wat beesten weggeslagen en daar begon de klim weer naar beneden. Makkie denk je dan naar beneden, maar het eerste stuk was enorm steil, je moet jezelf constant tegenhouden, paar keer uitgegleden en ondertussen wat beesten uit je haar slaan is geen succes. Ondertussen weten zij hier ook dat ik echt niet van beesten houd, zij hadden dan ook maar even voor zich gehouden dat de bomen waar wij ons onderweg aan vast hielden, vol zaten met de beesten, een soort bruine vliegende kevers. Wij wisten niet wat het waren maar in ieder geval heel vervelend! In ieder geval bedankt lieve huisgenootjes voor het besparen! ;)

Vandaag was het lazy Sunday, heerlijk dagje genoten bij het zwembad en opgeladen voor een nieuwe week!

Tionana!!

Liefs uit Malawi