Het was een bijzondere eerste week, enorm veel meegemaakt in een korte tijd dus een hoop te vertellen..

Afgelopen donderdag kennis gemaakt op mijn project, Janneke ging mee om de weg te wijzen. Het weeshuis wordt geleidt door een echtpaar, daarnaast zijn er nog wat huismoeders zij helpen met koken, wassen etc. Hartelijk ontvangen door Telina van het echtpaar, zij heeft het weeshuis laten zien. Het is de bedoeling dat ik in de ochtend op het schooltje (dit zit naast het weeshuis) ga helpen, deze kinderen zijn 3 jaar. In de middag ga ik naar het weeshuis dan komen de kinderen uit school (zij gaan naar een school elders dat is veranderd sinds vorige maand) dan kan ik helpen met huiswerk maken of spelletjes doen! Nog even gekletst en we gingen weer richting huis, relaxt en rustig aan dat is Afrika morgen echt beginnen!

Vrijdag voor het eerst alleen naar het project, vlak om de hoek stap ik op de fietstaxi dat klinkt luxer dan dat het is. Je zit namelijk letterlijk bij iemand ‘’achterop’’ de fiets, ze hebben een soort zitje gemaakt en een stuurtje en spring maar achterop. Ik vond het eerst wel beetje zielig het is hier dik 30 graden en best wat steile heuvels, maar de mensen zijn blij en zo verdienen zij hun geld dus best een goede uitvinding en luchtiger voor mij dan de minibus haha. Maar deel 2 moet ik wel met de minibus, mijn eerste ervaring was best meegevallen. Ik stap de bus in en zie overal vliegen en het ruikt enorm naar vis, oke dit is niet fijn ik word al panisch van alle vliegen en denk oke rustig blijven, hier verroeren ze geen millimeter als er een vlieg op hen zit. Dan zie ik voorin de minibus 2 enorme zakken van de grond tot het plafond deze zitten vol met vis, vandaar dat verklaart een hoop. Afijn verstand op 0 en gaan. De mensen zijn heel aardig en weten precies waar mijn project zit zodat ik op het goede moment kan uitstappen!

Op het project aangekomen ga ik naar het klasje met de 3jarigen ik was heel benieuwd, ik stap de klas binnen en de juf is bezig met tellen/schreeuwen van 1 2 3, de kinderen tellen/schreeuwen het keihard na! Vervolgens moeten de kinderen 1 2 of 3 op het bord aanwijzen en snappen zij er niks van. Oke verder met A B C precies hetzelfde verhaal de juf schreeuwt A B C en de kinderen herhalen zo’n 10 keer achter elkaar. Dat is even gek, de juf vroeg of ik wilde lesgeven ik heb aangegeven dat ik alleen even ga kijken vandaag, volgende week wel! Prima geen probleem, vanaf 10 uur hebben de kinderen pauze, alleen de pauze houdt niet op, rond half 11 wordt het 1^e kind opgehaald en om 12 uur het laatste kind, in de tussentijd zit de ene juf buiten en de andere juf op haar mobiel, de kinderen rennen door de klas, springen en glijden van de miniglijbaan, eten ligt door de hele klas. Kinderen vallen maar geven geen kick! Was apart om te zien, in deze tussentijd ga ik dus zeker wat ondernemen! De kinderen spreken hier alleen Chichewa, het tellen leren zij wel in het Engels maar verder snappen zij er niks van, dat wordt een uitdaging.

Vervolgens had ik soort van dik uur pauze, want de kinderen van het weeshuis komen pas tussen 1-2 uur uit school dat vond ik wel even wennen. Ik wilde de huismoeders helpen maar er was geen stroom of water dus ik mocht lekker relaxen in de woonkamer, daar zit je dan te wachten, dat hoort dus echt bij Afrika ook als je hier komt op een project of waar dan ook, alle meiden hebben wel een uur pauze of iets wel even wennen zeg! Gelukkig kwam er een heel schattig jongetje mij ineens vergezellen en hebben wij wat selfies gemaakt, hij vond het geweldig. Geen idee waarom hij niet op school was maar goed alles kan hier. In de middag wat voorgelezen aan wat meiden en een beetje gekeken hoe alles hier loopt, superleuke en lieve kinderen daar word je alleen al vrolijk van! Hier spreken de kinderen vrij goed Engels gelukkig. Van het weekend maar een plan gaan maken wat ik wil gaan doen.

Zaterdag een beetje uitgeslapen ondanks dat het om 5:30 uur helemaal licht is, heerlijk gerelaxed in de ochtend, het grappige is dat je in Nederland dat bijna niet doet omdat er altijd wel iets is wat je moet doen of je voelt je onrustig als je niks doet omdat je dan je vrije ochtend verspeeld. Dat is zo fijn hier, dat gevoel is er niet en we kunnen heerlijk chillen in de woonkamer en niks doen haha. Rond half 12 zijn we richting het zwembad gegaan heerlijk middagje afgekoeld!

Zondagochtend om 6:30 uur stond de wekker want wij gingen met 4 vrijwilligers naar de kerk, de kerk begint hier al om 8:00 uur, we werden om 7:00 uur opgehaald. 2 vrijwilligers zitten op een project bij een school en zij waren uitgenodigd door het schoolhulpje om een kerkdienst mee te maken. We werden opgewacht door hem en hij liet ons het dorp zien waar de kinderen en hijzelf wonen. Dat was typisch een arm Afrikaans dorpje overal zandpaden, de vrouwen liepen door het dorp naar de waterpunten in het dorpje op 3 plekken kunnen zij water halen. De kinderen speelden op straat, bleven allemaal staan als wij als 4 blanken langs liepen, zwaaiden, lachten en riepen azungu azungu (blanken) naar ons. Dat hoor je hier heel vaak. We gingen eerst langs de opa van deze man, ik was bang dat hij zou omvallen, hij was enorm dun en leek heel oud. We kregen een hand en hij vertelde dat hij enorm blij en dankbaar was dat wij er waren heel bijzonder! Achteraf hoorden we dat deze man 98 jaar was, ongelooflijk in Malawi iemand die 98 jaar wordt.

Dan de kerkdienst, wij waren er rond 8:00 uur de kerk begon pas 9:00 uur maar het was een uurtje inloop. We werden hartelijk welkom geheten door een leraar van de school, hij haalde ons naar voren en wij moesten even vertellen wat wij in Nederland deden en waarom we naar Malawi waren gekomen, uhh daar waren we niet op voorbereidt! Gelukkig was het nog rustig, daarna kregen we een lange preek gesproken in Chichewa, dus daar begrepen we niks van. Vervolgens gingen zij zingen en dansen super tof, deze mensen kunnen dat geweldig goed daar word je gewoon blij van! Er werd nog een kleine preek gegeven in het Engels en vertaald naar Chichewa wij dachten dat dat normaal was maar dat werd dus speciaal voor ons gedaan. Daarbij mochten we weer naar voren komen en mochten we even vertellen wat wij van deze dienst vonden, de kerk zat nu helemaal vol.. Hij vertelde hoe dankbaar hij was dat wij speciaal naar Malawi zijn gekomen om te helpen. Hannah en Frank de vrijwilligers van deze school organiseren 2 keer per week in de middag een spelmiddag, normaal gaan de kinderen in Malawi alleen in de ochtend naar school. Deze middagen zijn een enorm succes, dat werd heel erg gewaardeerd heel leuk om te horen! Om 12:00 uur werden we met een applaus de kerk uitgestuurd omdat het anderste lang zou duren haha. Geweldige ervaring om een keer mee te maken en zo mooi om te zien hoe blij en dankbaar de mensen zijn terwijl zij niks hebben! Daar kunnen wij een hoop van leren..

Vanaf vandaagde 1e volle week op het project, volgende keer weermeer hierover, anders word mijn blog echt te lang.

Tionanna, zikomo.

Tot ziens en bedankt!